Food-Info.net> Onderwerpen > Ingrediënten > Zoetstoffen

Stevioside (Stevia)

Zoetkracht t.o.v. suiker : 200-300x zoeter dan suiker.

Bron : Een natuurlijke zoetstof uit het blad van de subtropische plant Stevia rebaudiana Bertoni (Compositae).

Smaak : De zoetheid wordt vertraagd waargenomen. Het heeft een sterke bittere smaak. En een nare nasmaak. De bitterheid verminderd als stevioside gemengd wordt met suikers zoals sucrose, fructose of glucose.

Energetische waarde : Het heeft geen calorische waarde, dus het levert 0 kJ per gram op.

Bijwerkingen : In 1968 toonden Planas en Kuc aan dat de inname van en aftreksel van de bladeren en takjes in gekookt water als anticonceptie middel voor vrouwen gebruikt kon worden. Dit bevestigde ze met een rattenproef. Dertien jaar later voerde men in Japan hetzelfde experiment uit waarbij ze dit resultaat niet vonden. Planas en Kuc gebruikte de hele bladeren en takken terwijl in Japan alleen stevioside gebruikt werd.

Overige gegevens :
Op het moment is het gebruik van stevioside toegelaten in Brazilië, Paraguay en Japan. Sinds 2011 zijn steviolglycosiden ook toegestaan in de EU. De stevia plant is niet toegestaan, dus ook stevia poeder (gemalen bladeren) zijn niet toegestaan. De plant is voor eigen gebruik wel te krijgen.

Structuurformule :

Wat is stevioside precies ?
Stevioside is een natuurlijke zoetstof, chemisch gezien een diterpeen-glycoside van steviol.

Steviol

De bladeren van de Stevia plant bevatten nog een aantal ander steviol glycosides, de rebaudiosides . Deze bevatten meer of andere suikers gebonden aan steviol dan stevioside. De verschillende stoffen hebben ook een verschillende zoetkracht, sterker of zwakker dan stevioside.

Ook al bestaan er 180 verschillende soorten van de Stevia plant, alleen de Stevia rebaudiana heeft een zoete smaak.
De concentratie in de bladeren van de verschillende zoetstoffen is ongeveer 15 %.

In Paraguay en Brazilië werden de bladeren vroeger in de thee gedaan vanwege de zoete smaak. De onderzoeker M.S. Bertoni ontdekte dit in Paraguay in 1887. Een halve eeuw later probeerde de Britten de plant ook in Engeland te telen als vervanger van suiker. Dit plan is echter nooit uitgewerkt. Dertig jaar later, in 1971, kocht de Japanner T. Sumida de zaden van de plant in Brazilië. En 6 jaar later werd in Japan de plantaardige zoetstof op de markt gebracht. De zoetstof wordt gebruikt in frisdrank, soja saus en ingemaakte groentes.

Stevioside is stabiel bij een temperatuur van 95°C. Hierdoor is het geschikt als zoetstof voor gekookte en gebakken producten. Stevioside is stabiel tussen een pH van 3 tot 9.
Stevioside is niet fermenteerbaar en kleurt niet bruin zoals suiker.

Waar wordt stevioside voor gebruikt ?
Stevioside kan in allerlei producten worden toegepast, binnen de EU zijn er wel restricties over hoeveelheden en toepassingen.

Meer informatie over zoetstoffen:

• Intensieve zoetstoffen
  • acesulfaam-K
  • aspartaam
  • cyclamaat
  • sacharine
  • sucralose
  • thaumatine
  • neohesperidine
  • stevioside
  • glycyrrhizinezuur
• Extensieve zoetstoffen (polyolen)
• Veiligheid van zoetstoffen
  Deze staat per zoetstof aangegeven onder de intensieve en extensieve zoetstoffen.
• Positieve aspecten van zoetstoffen
• Vragen en antwoorden over zoetstoffen