Food-Info.net> Produkty żywnościowe > Przyprawy i zioła

Woskownica europejska (Myrica gale)

Systematyka botaniczna

Myricaceae (rodzina woskownicowate)

Inne nazwy botaniczne

Gale palustris

Pochodzenie

Roślina występuje w oligotroficznych środowiskach północnej Europy, Azji oraz Północnej Ameryce. W Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej spotkać można blisko z nią spokrewnioną roślinę Myrica pensylvanica (bayberry).

Część użytkowa rośliny

Liście świeże lub suszone. Liście woskownicy są gęsto pokryte gruczołami olejowymi. Powierzchnia liści jest błyszcząco-brązowa.

Właściwości sensoryczne

Liście woskownicy posiadają przyjemny, aromatyczny zapach, który intensyfikuje wysuszenie. Po wysuszeniu, smak jest podobny, lecz może być nieco gorzki i cierpki.

Główne składniki aromatyczne

Liście zawierają olejki eteryczne bogate w terpeny lecz o bardzo zróżnicowanym składzie. Głównym składnikiem jest α-pinen, 1,8 cineol, mircen i limonen; ponadto znaleźć można β-kadinen, 11-selinen-4-ol, β-terpinen, p-cymen, kariofilen, 4,11-selinadien, β-elemenon, germakron oraz ich estry.

Woskownica europejska

Zastosowanie

Woskownica europejska ma bardzo niewielkie znaczenie we współczesnej kuchni, jednak można znaleźć kilka receptur wśród potraw szwedzkich, brytyjskich czy północno francuskich, w których użyto tę przyprawę. W przeszłości, aromatyczne liście zapewniały smak, którego nie mogły zaoferować inne drogie, importowane przyprawy. Dlatego też często woskownicę stosowali chłopi ze środkowej i północnej Europy.

W historii, najważniejszym zastosowaniem woskownicy było doprawianie piwa. Piwowarstwo było już w starożytności sztuką w środkowej i zachodniej Europie. Chmiel (Humulus lupulus) miał w średniowiecznym piwowarstwie dużo mniejsze znaczenie. Piwowarzy stosowali wiele aromatycznych roślin, wśród nich woskownica była jednym z najbardziej wydajnych i jednocześnie najtańszych. Najwięcej gatunków piwa powstało w okresie Renesansu.

Źródło : http://www-ang.kfunigraz.ac.at/~katzer/engl/spice_welcome.html