Food-Info.net> Produkty żywnościowe > Przyprawy i zioła

Marchewnik anyżowy (Myrrhis odorata)

Systematyka botaniczna

Apiaceae (rodzina selerowate)

Inne nazwy botaniczne

Scandix odorata, Marchewnik wonny

Pochodzenie

Ojczyzną tej rośliny jest zachodnia Europa. Powszechnie uprawiana jako roślina ogrodowa na zachodzie Europy, głównie w Skandynawii.

Część użytkowa rośliny

Liście, głównie w postaci świeżej. Niedojrzałe owoce są dobrym zastępnikiem anyżu.

Właściwości sensoryczne

Silny zapach, przypominający lukrecję lub anyż, słodki smak (głównie łodyga). Zarówno zapach jak i smak jest silniejszy w przypadku niedojrzałych nasion. Występuje często z lukrecją w słodkich potrawach.

Główne składniki aromatyczne

Liście marchewnika zawiarają olejek eteryczny (0,05%), który jest bogaty w anetol fenylopropanoidu (85%) oraz chawikol metylu.

Marchewnik anyżowy (kwitnąca roślina z niedojrzałymi nasionami)

Zastosowanie

Marchewnik anyżowy ma obecnie niewielkie znaczenie w kuchni. Ponieważ jest odporny na niskie temperatury, jest użytecznym ziołem dla mieszkańców Skandynawii, którym dostarcza świeżych, pachnących liści prawie przez cały rok.

Ze względu na słodki zapach, owoce marchewnika są dobrym substytutem anyżu, kopru czy lukrecji; liście mogą być stosowane zamiast trybuli, jednak wynika to prawdopodobnie z tego, że posiada on dużo silniejszy aromat.

W Skandynawii marchewnik jest często stosowany do przyprawiania kompotów owocowych. Po użyciu owoców i łodyg tej rośliny, ze względu na ich słodki smak, można zmniejszyć ilość dodawanego cukru.

Źródło : http://www-ang.kfunigraz.ac.at/~katzer/engl/spice_welcome.html