Food-Info.net> Produkty żywnościowe > Herbata

Uprawa herbaty

Roślina

Herbata jest wiecznie zieloną rośliną z rodzaju kamelia, naturalnie występującą w Chinach, Tybecie i północnych Indiach. Istnieją dwie główne odmiany herbaty. Odmiana o małych liściach, znana jako Camellia sinensis (herbata chińska), rośnie w chłodnych, wysokogórskich regionach środkowych Chin i Japonii. Odmiana o szerokich liściach, znana jako Camellia assamica (herbata assamska), najlepiej rozwija się w wilgotnym, tropikalnym klimacie północno-wschodnich Indii oraz chińskich prowincji Szechuan i Yunnan. Roślina ma ciemnozielone błyszczące liście i małe białe kwiatki.

Camellia sinensis (Źródło)

Istnieją też liczne mieszańce opisanych wyżej gatunków, przystosowane do różnych warunków.

Zgodnie ze starym chińskim powiedzeniem “najlepsza herbata pochodzi z wysokich gór”. Wysokość i górskie mgły chronią roślinę przed zbyt dużą ilością światła słonecznego i zapewniają właściwą temperaturę i wilgotność, przez co liście mogą rozwijać się powoli i pozostają delikatne. Tak jak w przypadku wina, na jakość i smak herbaty ma wpływ zarówno środowisko (gleba, klimat, wysokość), jak i sam plantator (który decyduje o tym, kiedy i jak liście są zbierane i w jaki sposób dalej przetwarzane).

Zwykle zimą większość odmian herbaty przechodzi fazę wzrostu i okres uśpienia. Liście są zrywane, gdy pojawiają się nowe pędy herbaty (tzw. „flush” – trzy pierwsze listki). W gorącym klimacie, młode pędy pojawiają się kilka razy i mogą być zbierane przez cały rok. W chłodniejszych warunkach, na większych wysokościach, czas zbioru jest ściśle określony. Liście z pierwszych pędów, zazwyczaj wiosennych, dają herbaty najwyższej jakości.

Występują cztery główne rodzaje herbaty: zielona, czarna, oolong i biała. Wszystkie rodzaje pochodzą z tej samej rośliny. Odmiana rośliny, z której zbierane są liście oraz sposób, w jaki potem są przetwarzane, decydują o tym, jaki otrzyma się gatunek herbaty.

Plantacja herbaty w Kenii (Źródło)

Uprawa

Herbata uprawiana jest głównie między zwrotnikami Raka i Koziorożca. Do wzrostu wymaga opadów w ilości 1000-1250 mm rocznie, temperaturę najlepiej od 10 do 30 °C i wysokość uprawy do 2400 m n.p.m.

Plantacja herbaty jest miejscem, w którym rodzi się jej smak, przykłada się więc wielką wagę do zapewnienia jak najlepszych warunków wzrostu. Oznacza to, że czasem trzeba posadzić dodatkowe drzewa, by stworzyć osłonę przed słońcem, albo posadzić wiatrochron, by osłonić przed silnymi wiatrami, zwłaszcza na równinach Assam.

Rośliny sadzi się w rzędach rozstawionych mniej więcej w odległości metra. Krzewy muszą być przycinane raz na cztery-pięć lat w celu odmłodzenia rośliny i utrzymania wysokości, dogodnej dla zbieraczy Określa się to mianem „Stół Zbieraczy”.

(Źródło)

Krzew może z powodzeniem wytwarzać dobrą herbatę przez 50-70 lat, ale po 50 latach plon się zmniejsza. Wtedy starsze krzewy są zastępowane młodymi, przygotowywanymi w szkółce.

Zbiory

Cykl zbierania herbaty zależy od klimatu; nowe listki mogą być zrywane w sezonie w 7-12-dniowych odstępach. Zbieranie herbaty to zajęcie wyczerpujące i pracochłonne (do otrzymania kilograma nieprzetworzonej herbaty, należy zebrać dwa do trzech tysięcy liści herbacianych), oraz wymagające znacznych umiejętności.

Zbieracze herbaty uczą się rozpoznawać właściwy moment, kiedy listki powinny być zebrane. Jest to ważne, gdyż gwarantuje zebranie tylko najdelikatniejszych listków, z których powstaje najwyższej jakości herbata.

Po zebraniu, liście przewożone są do fabryk, gdzie są poddawane dalszej obróbce. Zazwyczaj fabryki znajdują się w sąsiedztwie upraw.

Regiony uprawy herbaty (Źródło)