Sinaasappel

De historie van de sinaasappel is simpel, hij komt uit China.

De sinaasappel werd al vanuit India in Europa geïmporteerd door de Arabieren, al eeuwen eerder was de sinaasappel in India geïmporteerd. De Indiërs noemden de vrucht Naranga, afgeleid van 'welriekende geur' en 'binnenste'.

De sinaasappels van die tijd waren erg bitter, maar werden toch in allerlei gerechten en als fruit gegeten.

De naam leeft voort in het Spaanse Naranja en het Hongaarse narance. In Frankrijk en Noord Europa verdween de eerste n; het werd Arnange en in Nederland Appelen van Arancen. Het Arange werd, mede door de kleur later Orange, en in Nederland Appelen van Oranje.
De zoete sinaasappel werd, eveneens uit China, in de 16e eeuw door de Portugezen geïmporteerd in Europa.

De twee soorten sinaasappels moesten dus anders heten, de tweede werden dus China-appelen, Appelen Chinaas of Sinaas-appelen in Nederland, China Oranges in Engeland Apfeln von China in Duitsland en Pomme de Chine in Frankrijk.

De bittere variant verdween uiteindelijk van de markt, waardoor dus maar één naam nodig was. In Nederland werd uiteindelijk de officiële naam Sinaasappelen en de volksnaam Appelsien. In Frankrijk en Engeland overwon de oude naam, in Duitsland Apfelsine.

Aangezien de meeste sinaasappels in Noord-Europa via Nederland werden ingevoerd, heten sinaasappelen nu in het Deens, Noors, IJslands, Zweeds en Russisch Appelsien (en varianten daarop).

De handelsstromen naar Zuid-Oost Europa verliepen via de Portugezen, niet de Nederlanders. Het gevolg is dat sinaasappels in Bulgarije en Griekenland naar Portugal zijn vernoemd : portokalli en vergelijkbare namen.

Bron : Sanders, E. : Geoniemen woordenboek, 1995.